Samenvatting ronde 1 per 20 november 2024: de poules 1, 3, 7, 9, 11, 13, 17, 18 en 20

Ronde 1, poule 1

Dat Ton van Keulen poulewinnaar werd, is niet zo verwonderlijk; hij haalt immers regelmatig de finale. Dat Mike van de Weijden als 2e doorgaat naar ronde 2, is misschien wel wat verrassend. Dat echter Joep Caers – nota bene toernooiwinnaar van de afgelopen keer – ‘t loodje legde door als derde te eindigen (met overigens een mogelijke herkansing voor ronde 2), en dat Jos de Brie – als poule 4de – is uitgeschakeld, dat mag je natuurlijk  wel een echte verrassing noemen.  

Volle winst voor Maarten CoppelmansIn poule 3 was de spanning in het voorlaatste duel tussen Toine Klaus en Henk Renders  groot. Met een flink verschil (16-10) beslechtte Toine dat echter uiteindelijk in zijn voordeel. En daardoor wist hij nog net vóór Henk (30,83 pnt tegenover 30,71!) de tweede plek in de poule te pakken. De poulewinst ging echter met 39,57 pnt royaal naar Maarten Coppelmans (foto links) die maar liefst alle drie zijn partijen naar zich toe trok.    

Poule 7. Theo van Dooren en Joop van Baren gaan hier door. In deze ijzersterk bezette poule was de start van Joop van Baren (winnaar 2023) het beste, met 2 goeie winstpartijen: tegen BJ Tournier met 24-13 en tegen de winnaar van 2005 Luc Nijs, met 22-11. Verlies met 27-11 tegen Theo van Dooren (winnaar in 2013 en 2020) deerde hem niet meer. Het bracht tevens Theo (ondanks later nog slotverlies*) net genoeg punten op om de 1e pouleplek over te nemen. Theo dus nummer 1, met 35,95 pnt en Joop van Baren slechts 0,62 pnt daarachter. Bert-Jan Tournier, die in de slotpartij dus nog wel de poulewinnaar* klop gaf met 16-21 mag met zijn 3e plek nog hopen op ronde 2.  

Driebanden Groot Veldhoven. Poulewinst Jan v.d. Meeren jr. In poule 8 – met Jan vd Meeren jr (winnaar 2011) en Berrie de Bie, beiden met het hoge startgemiddelde van 18 – begonnen tegen elkaar. Berrie haalde uit met 20-14 winst. Maar waar hij geen goed vervolg gaf (tegen Eric Theunissen 11-9 nederlaag), raakte Jan pas echt op dreef: 20-10 winst tegen Eric Theunissen en ’n 21-9 zege tegen John van de Gevel. Dat leverde hem de poulewinst op, terwijl Berrie toch nog genoeg punten verzamelde voor de 2e pouleplek, met zijn laatste partij, door 17-5 winst tegen John v.d. Gevel.

Het toernooi  werd op 16 september geopend met poule 9. Daarin vier deelnemers met een gelijk startmoyenne (12) en dat beloofde een spannend begin van ‘t toernooi ‘2024/’2025. Daaraan onttrok latere poulewinnaar Cris van Mol zich door alle drie zijn partijen winnend af te sluiten. Maar daarachter kon het niet spannender: zowel Gerard Derks als Mark Welten , eindigden qua punten gelijk en ook wat moyenne betreft (83,250 %). Twintig van de tweeëntwintig beste derden zullen straks doorgaan naar ronde 2. Het moet al gek gaan als de formele derde Gerard Derks niet in ronde 2 terecht komen. 

In poule 11 leek Joost Geven, met zijn startmoyenne van 15, de te kloppen man. Nadat Roy Spooren hem echter in hun 1e partij met 15-10 achter zich liet, zag het er voor Joost even niet best uit. Zeker omdat Henry v.d. Biggelaar bezig was richting poulewinst met 3 zeges. Ook de onderlinge partij tussen deze twee werd door van de Biggelaar duidelijk gewonnen. Maar Joost Geven gaf zich nog altijd niet gewonnen. Wat heet…in zijn laatste duel – tegen Theo de Brouwer –  was het maar liefst 28 keer raak: 6-28, en dat bracht Joost toch nog naar plek 2 en ronde 2. 

Poulewinst Wilbers vóór Weijtens.Poule 13 werd vooral een felle strijd tussen Henk Wilbers en Wally Weijtens. Na de hele sterke voorlaatste partij tegen Eric Neggers, waarbij Wilbers een score van 23 caramboles bereikte, kon Henk zich verlies (10-11) tegen Wally Weijtens veroorloven en nipt voor Wally poulewinst pakken met 34,89 tegen 34,83 punten. Eric Bots blijft met zijn derde plek in de race voor ronde 2.  

Frans Bovers wint alle drie zijn partijen van poule 17. In zijn laatste partij – tegen Nico Waterschoot – maakte Frans in Sint Joris indruk met zijn score: van 22 (tegen 10). Vooral door die nederlaag moest Nico de tweede plek laten aan Hans Wilbers, die overigens ook in de onderlinge partij tegen Nico al de winst had gepakt.

Rooijakkers en Koҫ door in poule 18. In deze zeer sterke poule met eigenlijk louter aan elkaar gewaagde 3banders, inclusief oud-winnaar Willard Bogers (2019), begon eigenlijk niemand overtuigend. Willard won zijn openingspartij tegen Toon Rooijakkers met nipte winst (12-11),  maar dat was voor beiden beneden hun moyenne. Toon daarna wel sterk terug. Hij won zelfs de poule door fraaie 22-19 winst tegen concurrent Osman Koҫ en de slotpartij tegen Johan Bergmans – met 18-11.  Voor Osman was die nederlaag niet doorslaggevend, want met zijn 19 caramboles haalde hij genoeg punten om 2e te worden.

Nico Kooke wint poule 19. Deze poule beloofde vooraf vooral een groot spanningsveld: alle 4 de deelnemers gingen van start met hetzelfde moyenne: 12.

Nico Kooke overtrof in zijn eerste twee partijen royaal zijn eigen  startmoyenne, met de 15-14 tegen Piet Neggers en de 17-8 zege tegen Michel Jansen. De wat magere slotwinst van 10-8 tegen Dees Adriaans was daarmee nog altijd ruim genoeg voor zijn poulewinst voor Piet Neggers; deze herstelde zich in zijn resterende twee partijen prima. Hij boekte 12-10 winst tegen Michel Jansen en 16-11 tegen Dees Adriaans. De beloning: plek 2 en (ook) door naar ronde 2.

In poule 20 begon Piet van Keulen (winnaar in 1998) tegen Piet van Mol met een remise (25-25); maar van Mol trok daarmee toch de winst royaal naar zich toe, vanwege zijn veel lagere startmoyenne van 18 tegenover de 30 caramboles van Piet. Nadat Harry Verhagen in zijn eerste partij (tegen Martien Groenen 27-7) al een hoge score had bereikt, leverde de confrontatie tussen Harrie Verhagen en Piet van Keulen – de mannen met het hoogste startmoyenne (Piet 30 en Harry 23) – door de eindscore van 29 (Piet) en 22 |(Harry), nipte winst op voor Piet van Keulen. Diens laatste partij tegen Martien Groenen verzamelde Piet vervolgens echter onvoldoende winstpunten en moet hij met zijn 3e plek in de wachtrij. De poulewinst was voor Harrie Verhagen, vooral door de knappe zege tegen Piet van Mol (25-16). Terwijl van Mol toch nog plek 2 wegkaapte, door in zijn slotpartij met 13-2 te winnen van Martien Groenen.  

In poule 10 was Eduard Kennis met zijn veruit hoogste startmoyenne (21 tegenover de rest van het veld 12), natuurlijk het mikpunt, de te kloppen man. Maar navenant was meteen ook zijn start: met 24-3 verpletterde Eduard zijn eerste tegenstander, Jeroen Bressers. Ook partij nummer 2 was prima, 21-7 tegen Johan Janssen. Ondanks het verlies in de slotpartij tegen Eric Blok bleef de eerste pouleplek voor Eduard. En Eric pakte daarmee plek 2.